مخاطب خاص من شما هستید!
چرا که من هرچه برای او نوشتم...
خواند وخندیدو باورنکرد !!!
این رسم روزگار است عزیز دلم!
پیش از هر ساختن باید ویران کرد!
و چه سعادتی است که اینده زندگی ات را
روی ویرانه های قلب من بنا کرده ای!!!
هیچ وقت فراموش نکن
وقتی زیاد از حد خاطرت جمع باشد
بایدهر ان درانتظار شکست باشی!
پس همواره خداوند را یاد کن
چراکه تنها اوراه سعادت را به تو نشان خواهد داد!!!
هنوز هم میشود
در بیابان قدم زد
وبا طراوت چشمهای تو
دریارا به خاطر اورد!
این مشغله های روزمره
این دردها لبخند ها واشکها
واین دوستت دارم ها از صمیم قلب
شاید برای تو هیچ سودی نداشت اما...
مرا اینگونه شاعر کرد!!!